Kurs na operatora żurawi samojezdnych - Jak przebiega?
Uzyskanie uprawnień operatora żurawi samojezdnych wymaga od kandydata zdania komisyjnego egzaminu, będącego ostatnim etapem kursu specjalistycznego. Zgoda na wykonywanie zawodu wydawana jest przez określony oddział Urzędu Dozoru Technicznego, właściwy dla miejsca zamieszkania kursanta. Formalności, związanych z uzyskaniem uprawnień maszynisty dźwigu, jest znacznie więcej. W niniejszym artykule przedstawiamy, jaką drogę musi przebyć kandydat, aby uzyskać umiejętności i pozwolenia niezbędne do pracy w zawodzie operatora maszyny samojezdnej. Jak przebiega kurs i czego można się na nim nauczyć?
Operator żurawia wieżowego - zawód deficytowy
Maszynista dźwignicy na podwoziu samochodowym lub samojezdnym odpowiedzialny jest za transportowanie, przenoszenie, umieszczanie surowców, wyrobów, części konstrukcyjnych i innych elementów za pośrednictwem żurawia. Pracownik musi także zwracać uwagę na aspekty jezdne maszyny, wobec czego jest on zarówno kierowcą, jak i operatorem urządzenia. Nierozłącznym elementem pracy specjalisty jest komunikacja z przełożonymi i innymi pracownikami za pośrednictwem systemów łączności, udostępnionych w ramach wykonywanych obowiązków.
Operator żurawia samojezdnego jest zobligowany do każdorazowego, bezbłędnego analizowania stanu komponentów dźwigu, w tym haku, osprzętu, zawiesi i lin. Pracownik musi stosować się nie tylko do ogólnych zasad bezpieczeństwa i przepisów dozoru technicznego, ale również brać pod uwagę zalecenia producenta obsługiwanego sprzętu, umiejscowione w instrukcji pojazdu samojezdnego. Tak duży zakres obowiązków, ciążących na specjaliście, wymaga od niego ponadprzeciętnych zdolności manualnych, dużego refleksu i ogromnej wiedzy.
Kurs na żurawia - jakie warunki trzeba spełniać i ile trwa?
Kandydat na operatora żurawia musi spełnić szereg wymagań, które pozwolą mu na przystąpienie do specjalistycznego kursu. Przede wszystkim musi on być osobą pełnoletnią w momencie zdawania egzaminu. Druga kwestia to posiadane umiejętności i warunki psychofizyczne, diagnozowane przez lekarza medycyny pracy. Aspektami dyskwalifikującymi do przystąpienia kursanta są: problemy z percepcją, zaburzenia błędnika, daltonizm, choroba padaczkowa, alergie, choroby sercowe, choroba wysokościowa, czy problemy z poruszaniem się. Kandydat powinien posiadać dużą odporność na stres, musi być także świadomy ogromnej odpowiedzialności zawodowej. Operatorzy dźwigów są w dużym stopniu zagrożeni ciężkimi wypadkami, pracą w niekorzystnych warunkach pogodowych i wykonywaniem obowiązków po zmroku.
Kurs został opracowany zgodnie z wytycznymi Urzędu Dozoru Technicznego. Zakres teoretyczny i praktyczny kursu jest niezmienny i zawsze obejmuje konkretne zagadnienia, wyodrębnione prawnie. Kursant jest zobligowany do uczestniczenia we wszystkich fazach kursu, gdyż tylko to zapewnia możliwość zdania egzaminu komisyjnego. Całe przedsięwzięcie, od momentu zapisu, do uzyskania potwierdzenia, trwa zwykle ponad miesiąc. W ciągu ok. trzech tygodni realizowany jest całościowy kurs, następnie kandydat zdaje test UDT i oczekuje na wydanie zaświadczenia o pozytywnym wyniku końcowym.
Operator żurawia: części teoretyczne i praktyczne kursu
Kurs na żurawia został podzielony na dwa elementy. Pierwszym z nich jest część teoretyczna, obejmująca wykłady, podczas których wykwalifikowana kadra nauczycieli omawia najistotniejsze zagadnienia z punktu widzenia przyszłego operatora maszyny samojezdnej. Po zakończeniu części teoretycznej, kursant może rozpocząć naukę w praktyce. Polega ona na szkoleniu umiejętności obsługiwania poszczególnych elementów żurawia wieżowego lub samojezdnego. Część teoretyczna trwa zwykle ok. 3 tygodni, podobnie zresztą jak praktyka. Kursant, jeśli czuje taką potrzebę, może skorzystać z dodatkowych lekcji obsługi maszyny w praktyce, zanim jeszcze przystąpi do egzaminu komisyjnego.
Końcowym etapem uzyskiwania uprawień do wykonywania zawodu jest państwowy test, zdawany przed komisją oddelegowaną przez Urząd Dozoru Technicznego. Kursant otrzymuje kilka zagadnień tematycznych, do których musi się w krótkim czasie ustosunkować. Pytania mogą dotyczyć m.in. specyfiki budowy żurawi samojezdnych, przepisów BHP, zasad eksploatacji urządzeń, postępowania podczas wypadków, czy kwestii związanych z ładunkoznawstwem. Istnieją trzy, niezbędne warunki, które umożliwiają kandydatowi przystąpienie do egzaminu:
- Wymagana pełnoletność kandydata (ukończone 18 lat).
- Posiadane orzeczenie lekarskie (zezwolenie na obsługę)
- Przejście przez etap teoretyczny i praktyczny kursu.
Co jeszcze powinien posiadać operator żurawia samojezdnego?
Operator zwykłego, stacjonarnego dźwigu wieżowego nie musi posiadać dodatkowych uprawnień do prowadzenia pojazdów. Wymaga się wówczas przejścia przez etap kursowy i uzyskanie pozytywnego wyniku z egzaminu przed komisją UTD. Pracownik obsługujący maszynę samojezdną, czyli taką, która ma zdolność do zmieniania miejsca swojego ustawienia, musi posiadać ważne prawo jazdy kategorii C. Specjalista może podnieść poziom swoich umiejętności uzyskując uprawnienia z zakresu HDS. Pracodawcy wymagają także od zatrudnionych pracowników doświadczenia w prowadzeniu samochodów osobowych. Praca operatora dźwigu często wykonywana jest w dalekich delegacjach, wobec czego pracownik powinien posiadać prawo jazdy kategorii B, by móc swobodnie dojeżdżać do miejsca pracy.
Uprawnienia operatora żurawia samojezdnego mogą być ograniczane ze względu na rodzaj, udźwig, czy typ urządzenia. W przyszłości pracownik może zwiększać pułap tych warunków, poprzez podwyższanie kompetencji zawodowych. Specjalista może, po kilku latach stażu, otrzymać awans. Istnieje także możliwość rozszerzenia swoich kompetencji na zawody pokrewne. W przypadku operatorów dźwigowych może być to np. przebranżowienie się na operatora sprzętu ciężkiego czy suwnicowego. Innym, pokrewnym zawodem, jest operator żurawia wieżowego.
Na jakie zarobki może liczyć osoba, która zdała kurs na żurawia i uzyskała pełne uprawnienia?
Mediana zarobków osoby, która pracuje jako operator żurawia wieżowego, bądź zastała zatrudniona na stanowisku: operator żurawia samojezdnego, wynosi obecnie ok. 5 tysięcy złotych brutto. Pensja zależna jest m.in. od ograniczeń na rodzaj pojazdów, dotychczasowe doświadczenie zawodowe, czy miejsce zamieszkania. Na największe zarobki w Polsce mogą liczyć osoby, które pracują w dużych ośrodkach miejskich. Pensja operatora znacząco zwiększa się w momencie, gdy wyjeżdża on na delegacje zagraniczne. Na nieco mniejsze stawki powinni nastawić się pracownicy niedoświadczeni, którzy dopiero zaczynają swoją karierę w tym zawodzie.
Samodzielna praca za granicą, bez pośredników, generuje znacznie większe przychody, niż byłoby to w warunkach polskich. Operator żurawia samojezdnego może liczyć na stawkę godzinową w granicach 15-20€, jeśli podejmuje prace w krajach Europy Zachodniej. Atrakcyjne stawki, wysokie pensje i ciekawe doświadczenia przekonują coraz większą liczbę chętnych do zaangażowania się w kurs na żurawia. Warto jednak pamiętać, że jest to praca niezwykle odpowiedzialna, stresująca i wymagająca ponadprzeciętnych umiejętności technicznych.
